Είσαι θύελλα
περνάς και σκορπίζεις ανέμους
λυσσαλέους να φουσκώνουν κύματα
και αντάρα χειμωνιάτικης νυκτός
Είσαι η ίδια η θάλασσα
αδιάκοπα να ταξιδεύεις
προς τα πέρατα της γης
και το άπειρο
Είσαι καταιγίδα
μυρωδιά υγρού χώματος
και καλοκαιρινή βροχή
που θα πλύνει τα λάθη μας για λίγο
Είσαι όμως και ηλιαχτίδα
το πρώτο θαύμα
που βλέπει το μάτι νεαρού ζευγαριού
που κάθεται στην αμμουδιά, αγκαλιά
Είσαι δροσοσταλιά
φρέσκια ευωδία λούλουδου
σε ένα Κυριακάτικο πρωινό
και ανοιξιάτικη πνοή
Είσαι η ελπίδα
και σε βαφτίζουν όνειρο
γενιές που ετοιμάζονται να πολεμήσουν
για ένα καλύτερο αύριο
Είσαι σαν και μένα
χωρίς διαφορές
μονάχα πάθος για λίγη ανθρωπιά
και βαριά θλήψη για την αδικία
Είσαι γυναίκα
και είσαι πάντα στο πλευρό μου
αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μου
και συνάνθρωπος μου
Για εσένα, χωρίς πρόσωπο
χωρίς όνομα
για σένα, και μένα
Για μας
No comments:
Post a Comment