Θεσσαλονίκη-Αθήνα από Ξεφευγή
Και στην άκρη μιας καθωσπρέπει σφιχτής κοινωνίας
που το κάθε τι ελεύθερο ασφυκτιεί εμμονικά για μια ανάσα ελπίδας
Στέκουμε, οι κάπως περίεργοι και διαφορετικοί.
Αυτή η διαφορά είναι που μας κάνει να βλέπουμε
πέρα από τα μικρά και τα όρια της ασημαντότητας.
Και δε θυμάμαι ρε συ πόσες φορές το έχω πει αυτό κούκλα μου
Όσο ψάχνουν όλοι ένα καλό μουνί να γαμήσουν
εγώ ψυχή ψάχνω
Μια μορφή κατανόησης να επουλώσω τα κενά μου
Και να μου αν δε βάλεις μεικ απ
Μου αρέσεις, όχι επιδερμικά
αλλά βαθειά
στο είναι μου
No comments:
Post a Comment