Φοβάμαι θαρρώ
Φοβάμαι το αύριο
και παράλληλα το άγνωστο
Ένας πολεμιστής δε φοβάται, λένε
και απαντάω, άντε γαμηθείτε ρε!
Εγώ είμαι απλά άνθρωπος
και τα συναισθήματά μου
δε μπορώ να τα κρύψω
Και το φιλοσοφώ το θέμα
σαν -και καλά- ποιητής...
Εφόσον είμαι άνθρωπος
γιατί να μη νιώθω;
Φόβος
Μίσος
Αηδία
Αγάπη
Μελαγχολία
Έρωτας
Όνειρα
Όσο ζω κουφάλες
δε θα μου τα πάρετε
Την ημέρα που θα σταματήσω να νιώθω
θα έχω δηλώσει ήττα
Αλλά δε το σκοπεύω
Μέσα στις ομοιόμορφες πτυχές σας
είμαι χαρωπά απροσάρμοστος
Και νιώθω!
Πόσο σας φοβίζει αυτό, αλήθεια;
No comments:
Post a Comment