Monday, February 9, 2015

Faux βία



Δε γράφω
Επιβιώνω
και κάθε βίωμα γίνεται γραμμή
σε λευκό χαρτί
με ένα στυλό
στη καφετέρια
στο πεζοδρόμιο 
καθώς πηγαίνω στον κολλητό μου
Δε ζω
Επιβιώνω
με μικρά διαλείμματα 
χαοτικής ανεπάρκειας
και ένα κινητό στη γύρα
για μουσική και χάσιμο
Έχω τόσα πολλά στο κεφάλι μου
και σκέψεις-βιβλία με τις ώρες
καθώς δουλεύω
καθώς κάνω ποδήλατο
καθώς περπατάω
και ένα πράγμα 
με χαροποιεί τελευταία
Το χαρτί είναι φτηνό
και έχω τόσα πολλά να γράψω
και να σου πω
Μωρό μου θες να με ακούσεις;
Πέρασε η πανσέληνος
και αποτυγχάνω να είμαι ρομαντικός
και το σ’αγαπώ δε μου βγαίνει
Το φοβάμαι
Σε φοβάμαι
Σας φοβάμαι

Με φοβάμαι

No comments:

Post a Comment