Sunday, January 18, 2015

Συγγραφικό μπλόκ


Η φυλακή ανάμεσα στις σκέψεις σου και την αδυναμία έκφρασής τους.
Ή απλά μια βαρεμάρα ακόμη και για γράψιμο.
Μπορεί να είναι και το αδιέξοδο των ιδεών μέσα στο μυαλό μου.
Νομίζω πως αν ήταν εδώ ο Γιώργος και διάβαζε αυτό το κείμενο, σίγουρα θα με συμβούλευε να πάω στον ψυχολόγο.
Αυτή είναι άλλωστε και η λύση του σε κάθε πρόβλημα.
Οι απο-μηχανής θεοί έχουν πάντα μια λύση στο τσεπάκι. Ή έστω ένα χαπάκι.
Εχθές το βράδι μέσα από μια επωφελή συζήτηση με μια φίλη κατάλαβα πως ο Όσκαρ Ουάιλντ τελικά είχε δίκιο. “Εμπειρία είναι το όνομα που δίνουμε στα λάθη μας”.
Μα πως αλλιώς να ζήσει κανείς; Χωρίς λάθη;
Δεν ζούμε ρε φίλε σε αποστειρωμένο δωμάτιο.
Όσο και αν κάποιοι συνηθίζουν και συνεχίσουν να ζούν αμυντικά.
Ναι, αμυντικά.
Αμυντικά για καφέ με την παρέα
Αμυντικά γνωριμίες
Αμυντικά δέσιμο
Αμυντικά σεξ και γαμήσι
Αμυντικά χωρισμός.
Γιατί ρε παιδιά δε μπορείτε να ζήσετε έξω από τη φορμόλη;
Γιατί απλά δε ρισκάρεις Κατερίνα;
Γιατί δε τρως τα μούτρα σου να μάθεις μια και καλή Παναγιώτη;
Μέσα σε αυτήν την κοινωνική καπότα που έχετε φορέσει όλοι για άμυνα, έχετε ξεχάσει κάπου εκεί στο βάθος να ευχαριστιέστε το “ζω".
Εγώ λοιπόν θα το παίξω ιστορία.
Εγώ θα πάω χωρίς καπότα ζωής.
Θα αγοράζω μόνο αυτές για το σεξ γιατί δεν παίζουν και φράγκα τελικά.
Άσε που προτιμώ να φάω σουβλάκι.
Και αν μου πεις πως κάνεις δίαιτα θα με ξενερώσεις όσο κάθε άλλο.
Και δεν έχω να χάσω τίποτα. Οι μνήμες ξεθωριάζουν και τα λάθη συσσωρεύονται, αλλά ο Άγγελος για κάποιο λόγο, νιώθει ή μη, συνεχίζει να προσπαθεί.


Δώσε μου το χέρι σου, έχω ένα σύμπαν να σου δείξω.

No comments:

Post a Comment