Monday, April 20, 2015

Φοβού



Θα με βλέπεις και θα τρέμεις.
Γιατί θα είμαι εκεί να σου θυμίζω πως 
είμαστε μετανάστες
είμαστε πρόσφυγες
είμαστε παιδιά πολέμου
είμαστε φτωχοί
πεινασμένοι, αλλά φιλότιμοι
και με μισό ψωμί θα ταϊσουμε τους άλλους 
πριν φάμε εμείς
Είμαστε εκεί 
κάτω από τις κουκούλες που τόσο φοβάσαι
γιατί τα μάτια δε τα κοιτάς ποτέ
Εμείς γι αυτά πεθαίνουμε
Είμαστε φυλακισμένοι
Είμαστε βασανισμένοι
Είμαστε ποδοπατημένοι
από την εξουσία που ψήφισες
Είμαστε πτώματα
ξεβρασμένα στη θάλασσα
πεταμένα σε μια γωνιά του πάρκου
με μια σύριγγα στη φλέβα
ή στο κράσπεδο 
μαχαιρωμένα από το μίσος σου ή την σιωπή σου
Είμαστε άναρχοι
και ενώ δε σου έχουμε κάνει κάτι
μας φοβάσαι
Θα τρέμεις
Γιατί έχουμε μαζί μας τους διαφορετικούς
Είμαστε ομοφυλόφιλοι
Είμαστε κάθε λογής ανένταχτη στη μικρή σου ιστορία
που σου πλέξαν από μωρό για να κοιμάσαι ήσυχα.
Τέρμα όμως
Τώρα σειρά έχουν τα δικά μας όνειρα
Και θα γίνουν οι δικοί σου εφιάλτες.
Είμαστε άνθρωποι
Και είμαστε τόσοι πολλοί
Ερχόμαστε
Τώρα θα τρέμεις
Φέρνουμε, αγάπη.


Αφιερωμένο σε κάθε ψυχή που μπορεί και ονειρεύεται έναν κόσμο ισότητας και αλληλεγγύης. Ας γίνουμε επιτέλους καταιγίδα.

No comments:

Post a Comment