Ονειροβάτης

Θα ήθελα να νιώσω 

τη μαστούρα τη γλυκιά

της θάλασσας μέσα στη νύχτα

με μια όμορφη παρέα 

που θα με κρατήσει μέχρι το πρωί

Αλλά ρε διάολε, βρέχει σήμερα

και απλά νοσταλγώ 

και ονειροβατώ σε αναμνήσεις

Γιατί αυτά μας έχουν μείνει τελευταία

και γενικά ούτε τον καπιταλισμό έχουμε γαμήσει

αμφιβάλλω αν θα τα καταφέρουμε

αλλά εγώ σε θέλω δίπλα μου αδερφέ

θέλω να φτύσουμε αίμα

θέλω να παραμείνουμε άνθρωποι

Για τη Κατερίνα

Για τον Μπρεχτ

Για όλους αυτούς που τους τελείωσαν

νταήδες και παλικάρια 

Για αυτούς πρέπει 

να μη κάνουμε ποτέ βήμα πίσω

Η οργή για την αδικία

να γίνει έρωτας για τα καλύτερα

Γιατί αυτοί δε θα ξαναδούν 

το πανέμορφο ηλιοβασίλεμα,

εσύ, και εγώ όμως… μπορούμε ακόμα

Άσε την οθόνη

αφήνω το κινητό

και ας οραματιστούμε 

μια γαμημένη επανάσταση

με φόντο εκείνο το γλυκό

χρώμα το πορτοκαλί

στον αχανή ορίζοντα

και αυτή τη γλυκιά μαστούρα

τη μυρωδιά της θάλασσας

που αιώνες τώρα

παραμένει λεύτερη.